Echte Post Is Cool #6.0: Inkomende post

Van de week vertelde ik hier al iets over de cadeautjes en knutselwerkjes die ik in het kader van Echte Post Is Cool (afgekort: EPIC) naar Loes had gestuurd. In de schijnwerpers vandaag staat de inkomende post die ik kreeg van de lieve Eva!

 

Mijn leuk verpakte pakketje kwam aan op donderdag 19 april, dus ik hoefde “maar” twee dagen te wachten tot ik ‘m eindelijk mocht openmaken. Twee dagen die aanvoelden als twee weken. Wat heb ik dat immorele beest in mij moeten tegenhouden om gewoon lak te hebben aan de #echtepostiscool-regel dat we op 21 april gezamenlijk de pakketten zouden openen. ‘Scheur me open…’, fluisterde het pakketje tegen me elke keer als ik weer schuimbekkend die kant op gluurde. ‘Scheur me open, kijk wat er in me zit. Maak vast foto’s. Niemand hoeft te weten dat je niet hebt gewacht…’. De lucht van verleiding nam het hele huis in bezit. Zelfs op m’n kamer was ik niet veilig. Scrollend door mijn Twitter-tijdlijn zag ik dat ik gelukkig niet de enige was met jeukende handjes: EPIC-deelnemers verspreid over het hele land waren in de ban van de verboden vruchten die de verscheidene pakketbezorgdiensten bij hen binnen hadden gebracht.

 Unboxing day

Maar, het is me gelukt: ik heb zowaar gewacht tot de 21e! Op de uitpakdag ben ik, toen ik eenmaal was ontwaakt uit een lichte coma (de avond ervoor had ik de Irish Pub een bezoekje gebracht), gelijk naar beneden gerend naar m’n EPIC-verrassing. Het was geen heel strak plan om met een behoorlijke kater aan het rennen te gaan, dus het laatste sprintje van die dag trok ik naar het toilet. De details bespaar ik je, but it wasn’t pretty. Nadat m’n ouders zich hadden verkneukeld om mijn zelf-toegebrachte leed, ben ik een paar uurtjes op de bank gaan liggen. In het begin nog vergezeld door mijn lieve ouders, die een reeks klassieke vragen en opmerkingen voor me in petto hadden als: ‘s-avonds een grote meid, ‘s-ochtends een grote meid…’ en  ‘vraag eens of ik medelijden heb?’. Toen zij hun honger naar plagerijtjes hadden gestild, kon ik mezelf in alle stilte en rust voorbereiden op de meest intensieve maar oh zo belonende taak die ik die dag zou uitvoeren: het uitpakken van mijn pakketje! Gesteund door de talrijke, enthousiaste #echtepostiscool-berichten ben ik van de bank opgestaan, waarop ik binnen dertig seconden weer neerplofte. Mét pakket.

Voorzichtig begon ik te pielen aan de plakbandjes van de verpakking, want ik wilde niks kapotmaken. Er zat een leuke tekening van mijn lievelingsplanten op de buitenkant, met daarnaast de tekst Echte Post is Cool. Die wilde ik sowieso bewaren! Na wat gepriegel, met de tekening in tact, kon ik de doos in één gladde beweging uit de verpakking schuiven. M’n hart sloeg even over. “Yes”, dacht ik. “Daar gaan we dan!”. Ik maakte de doos open en dit is wat ik zag:

 

Hoe schattig! Volgens mij had ik bij de inschrijving voor EPIC iets geschreven in de trant van: ‘ik heb een vreemde voorliefde voor ananassen’. Het beeld dat ik zag toen ik de doos openmaakte, kon dus gewoon niet beter. Ik merk dat ik er zelfs nu, terwijl ik dit schrijf, alweer helemaal enthousiast van word. Wat een plaatje. Enfin, na met datzelfde enthousiasme een paar – figuurlijke – rondjes rond de tafel te hebben gerend, kwam het moment daar dat ik de cadeautjes daadwerkelijk uit de doos mocht gaan halen. In mijn hoofd klonk tromgeroffel. Één voor één pakte ik de spulletjes uit de doos en legde deze voorzichtig op tafel. Toen ik alles had uitgestald, deed ik even een stapje terug om het vrolijke beeld van die verschillende cadeautjes in me op te nemen.

 

Mijn eerste gedachte: “Wauw. Degene die dit heeft gedaan, verdient een prijs!”. Alleen die verpakkingen al zijn helemaal in mijn straatje. Leuke details, ananassen, cactussen. En die kleurencombinaties zijn awesome. De ananaskaart die erbij zat verklapte wie mijn epicmaatje was: Eva. Deze toffe jongedame, supporter van de voetbalclub uit 020, was zelfs zo sportief om mij in de Post Scriptum nog te feliciteren met het kampioenschap van PSV. Zo veel liefde, dat is toch goud waard? Ik kon het in ieder geval heel erg waarderen! Om je een idee te geven hoe het er allemaal uitzag, hier een kleine sfeerimpressie:

 

 

Super duper cute! En dat was alleen nog maar van de buitenkant bekeken. Nu kwam dan ook het moment daar, dat ik de cadeautjes daadwerkelijk mocht gaan openmaken! Ik was echt ontzettend benieuwd naar wat er achter deze toffe verpakkingen schuil ging. De lieve kaartjes die Eva erbij had gedaan wakkerden mijn nieuwsgierigheid nóg meer aan. Ik nam het eerste cadeautje in m’n handen, twijfelde nog even of ik wel genoeg foto’s had gemaakt van de buitenkant, maar zette toen m’n twijfel snel opzij want oh, wat wilde ik graag weten wat er in zat! Wederom ging ik heel voorzichtig te werk, zodat ik niks zou beschadigen. Toen ik ’t cadeautje eenmaal had uitgepakt, nam ik uitgebreid de tijd om ermee naar ons mam te lopen, te reppen over hoe tof ik het vond en er een paar foto’s van te maken om het vervolgens met de nodige zorgvuldigheid op de tafel te leggen. Dit deed ik zo een aantal keer, tot ik alle pakjes had gehad.

 

Ik graaide nog wat roze en gouden confetti uit de doos en strooide het over m’n cadeautjes heen. Wat was dit een feestje voor het oog! Ongelooflijk gaaf hoe het Eva is gelukt om alleen maar dingen voor me te doen en te halen die perfect bij me passen.

  Les cadeaux

Eva gaf me een travel journal, voor wanneer ik later dit jaar vrijwilligerswerk in het buitenland ga doen. Heb er even doorheen gebladerd: wat een hip ding is dat! Die is gemaakt voor avontuur, dus daar ga ik zeker goed gebruik van maken. Ik kreeg ook een boek: ‘Fotograferen met je smartphone’. Hoe vet is dat?! Sowieso hou ik echt van alles wat met fotografie te maken heeft. De komende weken zal ik m’n spiegelreflex eens thuislaten en met m’n Huawei in de weer gaan. Uiteraard onder begeleiding van dit coole boek. Voor de relaxmomenten kreeg ik een koffiescrub, gezichtsmasker,  handcrème van de Rituals en twee heerlijk ruikende Yankee Candle geurkaarsjes in de geuren Rainbow Cookie en Sweet Nothings. Alleen van die namen word ik al vrolijk! Zodra de verbouwing van m’n kamer klaar is ga ik even wat heerlijke me-time inplannen en dan komt dit allemaal goed van pas.  Na deze toffe cadeaus heb ik een ananassleutelhanger uit mogen pakken. Ik weet niet hoe veel van jullie de film Despicable Me (in het Nederlands: Verschrikkelijke Ikke) kennen, maar ik heb letterlijk als dat kleine meisje Agnes door huis lopen schreeuwen: OH MY GOD, IT’S SO FLUFFY I’M GONNA DIE!!! Tot grote ergernis van mijn huisgenoten op leeftijd, maar who cares. Ik hou van dat ding <3. Last but not least kreeg ik ook een schilderijtje met de tekst: “Cocktail in your hand, confetti in your hair”. En dát, beste mensen, laat ik mij geen twee keer zeggen!

 

 

Lieve Eva, dikke knuffel uit het zuiden van het land. Je bent een topper!