Guatapé: authentiek dorpje in een verzonken landschap

Onze laatste dag in Colombia wilden we niet zomaar voorbij laten gaan. Daarom besloten we een dagtrip te doen naar Guatapé, een klein dorpje dat bekend staat om de vele kleine eilandjes met kleurrijke huisjes en een gigantische rots die hier uitzicht over biedt. Om 8 uur stond onze vriend Julio weer klaar om ons op te pikken. Ook Aline en Kevin waren van de partij en dus waren alle ingrediënten voor een mooie dag aanwezig.

Na een rit van een kleine twee uur kwamen we aan in Nuevo Peñol. Deze naam verdient wat uitleg. In 1978 besloot de Colombiaanse overheid om een grote dam te bouwen, zodat de bewoners van Antioquia en omstreken van elektriciteit konden worden voorzien. Dit betekende echter wel dat de omgeving onder water werd gezet, waardoor vele dorpjes ‘verdronken’. Zo ook Peñol. Voor de bewoners van het oude Peñol werd hoger op de berg een nieuw dorp gebouwd: Nuevo Peñol. We konden hier zien hoe dit hele proces plaatsvond en hoe de mensen hun dorp achterlieten als ghosttown. Vlakbij Nuevo Peñol lag de Réplica del Viejo Peñol (een soort ode aan de ondergelopen oude stad) en dat was de plek van waaruit we onze boottocht begonnen. Deze korte tocht nam ons onder andere mee langs een oude villa van Pablo Escobar (die overal wel een landhuis had) en langs de villa’s van Colombiaanse voetballers James Rodriguez en David Ospina. De villa van Escobar was overigens helemaal vervallen, maar de tunnels waar de Patrón door kon ontsnappen waren nog wel goed zichtbaar. Toch bijzonder om te zien.

Na de boottocht moesten we er toch echt aan geloven. We gingen de 675 treden van La Piedra de Peñol (de steen van Peñol) beklimmen. Het enorme rotsblok steekt als een ingeslagen meteoriet boven de rest van de omgeving uit en biedt dus een imposant uitzicht. De weg omhoog ging eigenlijk vrij soepel: na 19 minuten bereikten we – lichtvermoeid – de top. Het uitzicht loog er niet om. Met een 360 graden uitzicht keken we uit over de tientallen eilandjes, die omgeven werden door smaragdgroene lagune. De slingerige vormen maakten het geheel extra bijzonder. Nadat de omgeving uitgebreid op de harde schijf was vastgelegd en Julio nog wat foto’s van ons had gemaakt, keerden we terug naar beneden. Oh, nog een leuk feitje: op de zijkant van de rots staat GI geverft. Bewoners hadden het mooie idee om Guatapé op de rots te kalken, maar halverwege de tweede letter greep de overheid in omdat dat toch echt niet de bedoeling was. Sindsdien is er niets meer aan gedaan en dus staat er nog altijd GI op de rots.

De laatste stop van de dag was het kleine dorpje Guatapé. Dit is een van de weinige oude dorpen in de omgeving, omdat het hoog is gelegen en dus niet onder water werd gezet. Guatapé bestaat uit super kleurrijke huisjes die stuk voor stuk zelfgemaakte muurschilderingen bevatten, de zogeheten Zocalos. We sjokten door de smalle straatjes, genoten van alle gekke en mooie huisjes en pleintjes én we aten een typisch Guatapees gerecht. Dat vulde overigens zo goed, dat we onze plannen om met z’n vieren te dineren maar hadden omgezet in een afscheidsdrankje. Wat was het een prachtige dag in een unieke omgeving en een geweldige afsluiter van een spectaculaire trip!